The following is a poem which my friend Jan van den Hoek translated from the original in Maltese. It was inspired by a small accident some years ago: I was driving my car and a bird came crashing against the windscreen. It immediately bounced and landed in a field nearby. I stopped the car as soon as possible but could not find the bird. I immediately thought that it was dead. The bird is a small creature to which we give little importance. However, accidents can happen even to us human beings: today we may be healthy and alive, tomorrow we may be either in hospital or even dead. Just reflecting...
Again, thanks Jan for translating to Dutch my poem.
Een abrupte dood[1]
Een klein vogeltje dat vrij en onbezorgd
aan het vliegen was
werd geschampt door een passerende auto.
De bestuurder zag slechts ‘n grijs bolletje
op hem afkomen
hoorde niets meer dan alleen een lichte tik.
En hij keek in het spiegeltje en zag
hem levenloos naar beneden storten
op de grond midden op de weg.
Hij stopte niet!
De reis van de bestuurder ging verder
en die van het onbezorgde vogeltje
eindigde abrupt.
[1] Geschreven in februari 1999.
No comments:
Post a Comment